Леанід Міхайлавіч Лабанок (н. 11.09.1943, в. Слабодка, Любанскага р-на, Мінскай вобл. - 04.04.2021), вучоны ў галіне фізіялогіі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996), доктар медыцынскіх навук (1990), прафесар (1993).
Асноўныя працы прысвечаны геранталогіі, радыебіялогіі, фізіялогіі. Створаны ўяўленні аб дынаміцы ў антагенезе скарачальнай функцыі сэрца, яе нейрагумаральнай рэгуляцыі, развіцці адаптацыйных механізмаў да фактараў, спадарожным старэнню. Выяўлены асаблівасці эфектаў іанізуючых выпраменьванняў у залежнасці ад дозы і яе магутнасці ў сэрцы, сасудах, кардыяміяцытах, гладкамышачных клетках сасудаў, форменных элементах крыві, плазматычных мембранах. Устаноўлены заканамернасці змяненняў цэнтральных і перыферычных механізмаў рэгуляцыі сардэчна-сасудзістай сістэмы на розных этапах пацярпелага перыяду. Вынікі даследаванняў радыамадыфікуючых уласцівасцяў злучэнняў прыроднага паходжання паслужылі асновай для стварэння харчовых дабавак і прадуктаў спецыяльнага прызначэння. Паказаў ролю аксіду азоту ў рэгуляцыі функцыянальнага стану сэрца і сасудаў пры дзеянні на арганізм стрэсу, масіўных доз катэхаламінаў, гіпаксіі, іанізуючых выпраменьванняў, вызначыў агульныя прынцыпы мадыфікацыі рэгулятарных сістэм пры ўзнікненні перадпаталоагічных і паталагічных станаў.
Аўтар больш за 270 навуковых прац, у т.л. 3 манаграфій, 4 вынаходстваў.
Узнагароджаны медалём.