Калі свет упершыню пачуў пра паспяховыя медыцынскія эксперыменты з ужываннем ствалавых клетак, гэта стала не проста сенсацыяй — цудам, які можна параўнаць хіба што з вынаходствам элексіру маладосці. Біялагічная навука сапраўды зрабіла апошнім часам такі істотны крок наперад, што дае нам усё больш падстаў для самых аптымістычных спадзяванняў. Выклікае гонар той факт, што Беларусь знаходзіцца сярод краін, якім удалося асвоіць найскладанейшыя тэхналогіі лячэння людзей на аснове ўласцівасцяў клетак арганізма. Пра тое размова з дырэктарам Інстытута біяфізікі і клетачнай інжынерыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Андрэем Ганчаровым.

Эксплуатацыя пабудаваных меліярацыйных сістэм сёння патрабуе не толькі значных выдаткаў на іх абслугоўванне, але і прынцыпова новых падыходаў у дзейнасці сельскагаспадарчых прадпрыемстваў. Асаблівую актуальнасць праблема набывае зараз, калі мы ўсё часцей апынаемся пад ударам прыродных катаклізмаў. Аб гэтым размова з кандыдатам тэхнічных навук, дырэктарам Інстытута меліярацыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Мікалаем Вахоніным.

Каб не застацца без улову, беларускія рыбакі пачалі практыкаваць новы метад: прынёс — адпусціў — злавіў. Гэты анекдот ужо не першы год ходзіць сярод аматараў пасядзець на досвітку з вудай. Падобны фальклор нараджаецца нездарма. У галовах абывацеляў трывала засела думка пра тое, што нашы рэкі і азёры, якія заўсёды славіліся багатымі запасамі рыбы, даволі-такі апусцелі. Ці праўда гэта? Разабрацца дапамагае і загадчык адной з лабараторый Інстытута рыбнай гаспадаркі НАН Беларусі Уладзімір Каставусаў.