Адным з найбольш перспектыўных напрамкаў даследаванняў у галіне зваркі і роднасных тэхналогій з’яўляецца працэс зваркі трэннем з перамешваннем (СТП), які ажыццяўляецца без плаўлення матэрыялаў вярчальным інструментам. Асноўнай адметнай рысай працэсу СТП з’яўляецца тое, што зварка праходзіць у цвёрдай фазе, г.зн. матэрыял нарыхтовак не плавіцца. Гэта дае працэсу СТП значныя перавагі ў параўнанні з традыцыйнай зваркай плаўленнем: адсутнасць гарачых, халодных расколін і пораўтварэння, магчымасць зваркі цяжказварваемых матэрыялаў, у тым ліку і ў розных спалучэннях. Таксама адсутнасць неабходнасці плавіць метал пры зварцы дазваляе весці працэс з малым цеплаўкладаннем, што захоўвае памер зерня, мінімізуе рэшткавыя дэфармацыі і напружанні. Працэс лёгка паддаецца аўтаматызацыі і экалагічны. У параўнанні з традыцыйнымі працэсамі дугавой і кантактнай зваркі, СТП мае: - энергаспажыванне ў 2 ... 5 разоў менш (2,5% ад энергіі, што спажываецца пры лазернай зварцы, 10% ад энергіі, што спажываецца пры дугавой зварцы); - змяншэнне вытворчага цыклу на 50 ... 75%, - кошт 1 п.м. шва ў 4 - 10 і больш разоў менш. На семінары будуць прадстаўлены вынікі праведзеных у Інстытуце даследаванняў і сам працэс СТП, паказаны тэхналагічныя магчымасці тэхналогіі СТП на рэальным абсталяванні.
Адытыўныя тэхналогіі або Additive Manufacturing (АМтехнологии) - абагульненая назва тэхналогій, якія прадугледжваюць выкананне вырабу па дадзеных лічбавай мадэлі (або CAD-мадэлі) метадам папластовага дабаўлення (add, англ. - дабаўляць) матэрыялу.
Металургічныя адытыўныя тэхналогіі бурна развіваюцца і перайшлі з стадыі протатыпіравання, выпуску эксперыментальных узораў і адзінкавых вырабаў да паўнавартаснай серыйнай прамысловай вытворчасці вырабаў аэракасмічнай і медыцынскай тэхнікі, аўтамабільнага транспарту, суднабудавання, агнястрэльнай зброі і інш. У будучыні гэтыя тэхналогіі заменяць традыцыйныя тэхналогіі ліцця, апрацоўкі ціскам і рэзаннем. На карысць гэтага сведчыць паспяховае прымяненне прадуктаў адытыўных тэхналогій у рэальных аб’ектах тэхнікі і арганізме чалавека, а таксама высокая эфектыўнасць новай тэхналогіі ў канструяванні - магчымасць замены дзясяткаў дэталяў, якія збіраюцца ў зборачную адзінку, на цэльны выраб, атрыманы ў адным вытворчым цыкле.
Металургічныя адытыўныя тэхналогіі з’яўляюцца непарыўнай часткай тэхналогій агульнай парашковай металургіі. У той жа час да парашкоў металаў і сплаваў для прымянення ва ўстаноўках фарміравання з іх трохмерных вырабаў вытворцы абсталявання прад’яўляюць спецыфічныя патрабаванні, што абумоўлівае неабходнасць арганізацыі спецыялізаваных вытворчасцей парашкоў для адытыўных тэхналогій.
Вучоныя і спецыялісты Беларусі маюць вопыт уласнай распрацоўкі установак і тэхналогій селектыўнага лазернага спякання парашкоў тытану і тытанавых сплаваў, якія дазваляюць ім паспяхова асвойваць перадавое замежнае абсталяванне і прыступіць не толькі да выпуску вырабаў, але і парашкоў металаў і сплаваў для адытыўных тэхналогій, распрацоўваць тэхналагічныя прыёмы павышэння шчыльнасці і трываласці фармовак, мадыфікацыі іх мікраструктуры. На семінары будуць прадстаўлены вынікі праведзеных у Інстытуце даследаванняў і сам працэс адытыўнай пабудовы дэталі з парашка тытанавага сплаву на ўстаноўцы ProX DMP 300, паказаны тэхналагічныя магчымасці адытыўных тэхналогій на рэальным абсталяванні, ужо наяўным у Інстытуце. Праграма семінара