Члены-карэспандэнты :: ПЛЕСКАЧЭЎСКІ Юрый Міхайлавіч

Юрый Міхайлавіч Плескачэўскі (н. 22.10.1943, с. Садовае, Цэлінаградскага р-на, Казахстан), вучоны ў галіне механікі матэрыялаў і канструкцый. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1991), доктар тэхнічных навук (1984), прафесар (1997). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2013).

— Скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут (1965).
— З 1966 г. старшы інжынер-канструктар, галоўны інжынер аддзела механікі палімераў АН БССР, з 1969 г. малодшы, старшы навуковы супрацоўнік, у 1972 – 1979 гг. загадчык сектара, вучоны сакратар Інстытута механікі металапалімерных сістэм АН БССР.
— У 1979 – 1989 гг. намеснік дырэктара па навуковай рабоце, адначасова загадчык сектара, з 1989 г. загадчык аддзела гэтага інстытута.
— У 1991 – 2002 гг. дырэктар Інстытута механікі металапалімерных сістэм ім. В.А. Белага НАН Беларусі, адначасова ў 1994 – 1998 гг. загадчык кафедры, у 1998 – 2002 гг. прафесар гэтай кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта транспарту.
— У 2002 – 2003 гг. віцэ-прэзідэнт НАН Беларусі і адначасова са снежня 2002 г. акадэмік-сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
— У 2003 – 2005 гг. старшыня Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь.
— З 2005 г. галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута цепла- і масаабмену імя А.В. Лыкава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, адначасова з 2007 г. загадчык кафедры Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта.
— З 2009 г. старшыня прэзідыума Гомельскага філіяла НАН Беларусі.
— З 1996 г. галоўны рэдактар міжнароднага навукова-тэхнічнага часопіса "Матэрыялы, тэхналогіі, інструменты".

Навуковыя даследаванні і распрацоўкі ў галіне механікі і тэхналогіі металапалімерных сістэм, упершыню выканаў іх класіфікацыю, даў вызначэння, якія ўвайшлі ў энцыклапедыі, падручнікі і даведнікі. Унёс істотны ўклад у тэорыю трываласці гетэрафазных сістэм, фізікахімію і інжынерыю паверхні. Эксперыментальна выявіў і абгрунтаваў асноўныя заканамернасці крышталізацыі палімераў, іх узаемадзеяння з металамі ў дынамічным фрыкцыйным і статычным адгезійным кантакце, выканаў матэматычнае мадэляванне аб'ёмна-напружанага стану палімерных кампазітаў, стварыў навуковыя асновы шэрагу тэхналогій іх апрацоўкі, прапанаваў новыя канцэпцыі фарміравання актыўных і адаптыўных кампазітаў і вырабаў з іх.

Аўтар больш за 550 навуковых прац, у тым ліку 16 манаграфій, 3 слоўнікаў, 105 вынаходстваў.

Прэмія Ленінскага камсамола 1973 г. за даследаванне кантактных з'яў у металапалімерных сістэмах (у суаўт.). Прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі 2007 г. за цыкл кніжных выданняў па механіцы матэрыялаў і канструкцый. Прэмія НАН Беларусі і Сібірскага аддзялення РАН ім. акадэміка В.А. Капцюга за працу "Мікра- і нанаструктурныя палімерныя кампазіты медыцынскага прызначэння: камп'ютэрны дызайн, эксперымент, прымяненне" 2011 г.

Узнагароджаны ордэнамі "Знак Пашаны" (1979), Айчыны III ступені (2002).

Асноўныя працы:

Адгезия полимеров к метанам. Мн.: Наука и техника, 1971 (совм. с Белым В.А., Егоренковым Н.И.).
Введение в радиационное материаловедение полимерных композитов. Мн.: Наука и техника, 1991 (совм. с Смирновым В.В., Макаренко В.М.).
Электрофизическая активация полимерных материалов. Гомель: ИММС НАН Беларуси, 1999 (совм. с Мироновым В.С.).
Динамика металлополимерных систем. Мн.: Белорусская наука, 2004 (совм. с Старовойтовым Э.И., Яровой А.В.).
Динамика автомобильных и железнодорожных цистерн. Мн.: Белавтотракторостроение, 2006 (совм. с Высоцким М.С., Шимановским А.Ю.).
Механика трехслойных стержней и пластин, связанных с упругим основанием. М.: ФИЗМАТЛИТ, 2011 (совм. с Старовойтовым Э.И., Леоненко Д.В.).