Памяці вучонага :: ДУРНАВО Мікалай Мікалаевіч

Мікалай Мікалаевіч Дурнаво (04.11.1876, г. Масква, Расія 0 27.10.1937) – філолаг-славіст. Акадэмік (1928), член-карэспандэнт Расійскай АН (1924), магістр рускай мовы і славеснасці (1916), прафесар (1918).

— Скончыў Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт (1899).
— У 1904 – 1910 і з 1915 – прыват-дацэнт Маскоўскага, у 1910 – 1915 – прыват-дацэнт імператарскага Харкаўскага ўніверсітэтаў, у 1918 – 1921 – прафесар Саратаўскага ўніверсітэта.
— У 1924 – 1927 – жыў і працаваў у Чэхаславакіі.
— У 1928 – 1929 – супрацоўнік Інстытута беларускай культуры і Беларускай АН, прафесар педагагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
— У 1929 пазбаўлены звання акадэміка Беларускай АН. У 1933 арыштаваны і прысуджаны да 10 гадоў пазбаўлення волі. У 1937 паўторна асуджаны і прысуджаны да выключнай меры пакарання. У 1938 выключаны (пасмяротна) з членаў-карэспандэнтаў АН СССР. Рэабілітаваны ў 1964. Адноўлены ў званні акадэміка АН БССР у 1978, у званні члена-карэспандэнта АН СССР – у 1990.

Адзін з родапачынальнікаў лінгвагеаграфічнага вывучэння ўсходнеславянскіх моў. Сумесна з Д.М. Ушаковым і М.М. Сакаловым стварыў карту рускіх дыялектаў (выдадзена ў 1915 як "Вопыт дыялекталагічнай карты рускай мовы ў Еўропе з дадаткам нарысу рускай дыялекталогіі"), дзе прадстаўлена класіфікацыя рускіх, беларускіх і ўкраінскіх гаворак, абгрунтаваныя тэарэтычныя прынцыпы лінгвістычнай геаграфіі пачатку ХХ ст. аўтар "Граматычнага слоўніка" (1924) – першага рускага слоўніка лінгвістычных тэрмінаў. Займаўся даследаваннем гісторыі беларускай мовы і яе дыялектаў.

Аўтар каля 190 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій.

Асноўныя працы:

Краткий очерк русской диалектологии. Харьков, 1914.
Очерк истории русского языка. М. ; Л., 1924.
Введение в историю русского языка. М., 1969.
Избранные работы по истории рус- ского языка. М., 2000.