Васіль Робертавіч Вільямс (09.10.1863, Масква, Расія – 11.11.1939), глебазнаўца. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1928), акадэмік Акадэміі Навук СССР (1931), акадэмік УАСГНІЛ (1935).

Адзін з заснавальнікаў агранамічнага глебазнаўства. Абгрунтаваў вядучую ролю біялагічных фактараў у глебаўтварэнні, стварыў вучэнне аб малым біялагічным кругавароце рэчываў як аснове развіцця глеб, выказаў ідэю аб адзінстве развіцця неарганічнай і арганічнай прыроды. Распрацаваў агранамічныя мерапрыемствы па захаванні і павышэнні ўрадлівасці глеб, травапольную сістэму земляробства.

У 1968 г. УАСГНІЛ заснавана залатая медаль імя В.Р. Вільямса за выдатныя навуковыя працы ў галіне сельскай гаспадаркі.

Аўтар каля 470 навуковых прац, у т. л. 6 манаграфій.

Прэмія імя У.І. Леніна (1931).

Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1934), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1924, 1936).

Асноўныя працы:

1. Собрание сочинений. Т. 1-12. М.: Сельхозгиз, 1948-1953.
2. Избранные сочинения. Т.1-3. М.: Изд-во АН СССР, 1950.