Уладзімір Вітальевіч Азаранка (н. 01.01.1958, г.п. Арэхаўск, Аршанскага р-на, Віцебскай вобл.) - вучоны ў галіне тэхналогій і сродкаў механізацыі сельскай гаспадаркі. Член-карэспандэнт (2014), доктар тэхнічных навук (2006), дацэнт (2008).
Асноўныя навуковыя працы прысвечаны вывучэнню заканамернасцяў разбурэння напружана-дэфармаванага масіва глебы імпульснымі нагрузкамі. Вызначыў ўмовы, пры якіх выяўляецца сінэргізм эфектаў разбурэння напружана-дэфармаванага аб'ёму глебы імпульснай нагрузкай, што дазволіла абгрунтаваць перспектыўныя напрамкі ўдасканалення тэхналагічных працэсаў і тэхнічных сродкаў для апрацоўкі глеб. Устанавіў заканамернасці сілавога ўзаемадзеяння рабочых органаў з каменем памерам 0,3-0,6 м (масай 30-300 кг) пры яго выманні з глебы (зрух каменя па плоскасці скола наперадзе якой ляжыць глеба, паварот каменя ў вертыкальнай плоскасці адносна максімальна выдаленай пункту каменя) у залежнасці ад арыентацыі галоўных восяў каменя. Правёў даследаванні па механізацыі аграмеліярацыйных мерапрыемстваў, каменеўборачных і іншых культуртэхнічных работ. Удзельнічаў у распрацоўцы канцэпцыі развіцця механізацыі і аўтаматызацыі сельскагаспадарчай вытворчасці, сістэмы вядзення сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь, адаптыўных сістэм земляробства ў Беларусі і іншых дакументаў, якія вызначаюць дзяржаўную тэхнічную палітыку ў галіне механізацыі сельскагаспадарчай вытворчасці і сельгасмашынабудавання.
Аўтар больш за 220 навуковых прац, у тым ліку 1 манаграфіі, 18 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.