Максім Альбертавіч Багдасараў (н. 24.10.1973, г. Ташкент, Узбекістан) - вучоны ў галіне навук аб Зямлі. Член-карэспандэнт (2017), доктар геолага-мінералагічных навук (2009), прафесар(2013).
Навуковыя даследаванні прысвечаны ўсталяванню асаблівасцяў фарміравання, распаўсюджвання, уласцівасцяў, складу розных відаў выкапняў смол, абгрунтаванню перспектыў выяўлення іх новых залежаў у мезазойскіх і кайназойскіх адкладах Паўночнай Еўразіі, што ўносіць істотны ўклад у стварэнне новай геолага-эвалюцыйнай канцэпцыі смалагенезу. Устанавіў асаблівасці состава выкапняў смол, якія вызначаюць іх практычнае значэнне і гемалагічную каштоўнасць. Выканаў відавую дыягностыку і распрацаваў класіфікацыю выкапняў смол. Выявіў спецыфічныя характарыстыкі выкапняў смол, якія дазваляюць вызначаць іх узроставую прыналежнасць і выкарыстоўваць іх для стратыфікацыі змяшчаючых адкладаў. Абгрунтаваў генетычную канцэпцыю фарміравання розных відаў смол у постседыментацыйны перыяд пад уплывам знешніх умоў і іх буйных праяў у сувязі са спрыяльнымі літолага-фацыальнымі ўмовамі назапашвання. Устанавіў пошукавыя крытэрыі (стратыграфічныя, тэктанічныя, геамарфалагічныя, літалагічныя, мінералагічныя, фацыальныя, тапанімічныя, гістарычныя, археалагічныя) лакалізацыі смолапраяўленняў, вылучыў буйныя рэгіёны і асобныя плошчы, перспектыўныя для выяўлення залежаў смол, даў якасны і колькасны прагноз асобных праяў і іх практычнай значнасці. Вывучае структурна-рэчавыя комплексы позняга кайнозоя паўднёва-захаду Беларусі. Стварыў комплексную карціну состава і асаблівасцяў фарміравання чацвярцічных адкладаў Брэсцкай вобласці як асновы для прагнозу карысных выкапняў і рацыянальнага выкарыстання геалагічнага асяроддзя. Вылучыў плошчы, перспектыўныя на шэраг карысных выкапняў (будаўнічыя пяскі, пясчана-жвіровыя матэрыялы, гліністыя адклады).
Аўтар больш за 300 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій, 4 вучэбных дапаможнікаў.
Прэмія НАН Беларусі для маладых вучоных (2005) за манаграфію «Выкапнёвыя смолы Паўночнай Еўразіі».