Памяці вучонага :: БІРЫЛА Мікалай Васільевіч

Мікалай Васільевіч Бірылы (10.09.1923, в. Скварцы, Дзяржынскага р-на, Мінскай вобл. – 01.10.1992), мовазнаўца. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1977; чл.-кар. з 1972), доктар філалагічных навук (1969), прафесар (1971). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1978). Удзельнік партызанскага руху ў Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

— Скончыў Мінскі педагагічны інстытут (1947).
— У 1947 – 1953 гг. малодшы навуковы супрацоўнік Інстытута мовы, літаратуры і мастацтва, у 1953 – 1955 гг. старшы навуковы супрацоўнік Інстытута мовазнаўства АН БССР.
— У 1956 – 1958 гг. прафесар кафедры беларускай філалогіі Варшаўскага ўніверсітэта.
— З 1959 г. загадчык сектараў тэрміналогіі, сучаснай беларускай мовы і культуры мовы Інстытута мовазнаўства АН БССР.
— З 1977 г. в.а. акадэміка-сакратара, у 1982 – 1992 гг. акадэмік-сакратар Аддзялення грамадскіх навук АН Беларусі.

Асноўныя навуковыя працы па пытаннях беларускай дыялекталогіі, сучаснай беларускай літаратурнай мовы і культуры маўлення. Ім створаны цыкл работ, прысвечаных праблемам беларускай і славянскай анамастыкі.

Апублікаваў больш за 110 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій і слоўнікаў.

Дзяржаўная прэмія СССР 1971 г. за ўдзел у комплексе работ па беларускай лінгвагеаграфіі.

Узнагароджаны ордэнам "Знак Пашаны" (1976), медалямі.

Асноўныя працы:

Беларуская антрапанiмiя. Т.1-3. Мн., 1966-1982.
Анамастычныя словаўтваральныя элементы ва ўсходне- i заходнеславянскiх мовах. Мн., 1973 (совм. с В.П. Лемтюговой).
Нацiск назоўнiкаў у сучаснай беларускай мове. Мн., 1986.