Барыс Васільевіч Бокуць (27.10.1926, в. Сакольшчына, Уздзенскага р-на, Мінскай вобл. – 15.03.1993) – фізік. Акадэмік (1980; чл.-кар. з 1974), доктар фізіка-матэматычных навук (1973), прафесар (1975). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1978). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
Навуковыя даследаванні прысвечаны праблемам тэарэтычнай фізікі. Распрацаваў метады карэктнага рашэння межавых задач у электрадынаміцы аптычна актыўных крышталяў і метады вызначэння ўсіх параметраў актыўнасці па вымярэнні палярызацыі адлюстраванага і мінулага выпраменьвання. Вывучыў заканамернасці распаўсюджвання, адлюстравання і праламлення электрамагнітных хваль у аптычна актыўных крышталях, вызначыў эфектыўнасць генерацыі сумарных, рознасных і падвоеных частот у залежнасці ад уласцівасцяў выпраменьвання і параметраў нелінейнага крышталя. Выявіў асноўныя аспекты з'явы нелінейнай аптычнай актыўнасці, нелінейнага частотнага пераўтварэння выпраменьвання, вывучыў нелінейнае пондеромоторное дзеянне магутнага выпраменьвання на крышталі.
Аўтар каля 200 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій, 20 вынаходстваў.
Дзяржаўная прэмія СССР (1984) за цыкл работ "Высокаэфектыўнае нелінейнае пераўтварэнне частаты ў крышталях і стварэнне перабудоўваемых крыніц кагерэнтнага аптычнага выпраменьвання", апублікаваных у 1963 – 1982 гг.
Узнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976, 1986), Айчыннай вайны I ступені( 1985), медалём "За адвагу" (1944), медалём Францыска Скарыны (1991), іншымі медалямі.