Мікалай Паўлавіч Яругін(14.05.1907, станіца Пралетарская, Растоўскай вобл., Расія – 12.02.1990), матэматык. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1956), доктар фізіка-матэматычных навук (1943), прафесар (1944). Герой Сацыялістычнай Працы (1969). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1967). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Работы па тэорыі лінейных дыферэнцыяльных сістэм, аналітычнай і якаснай тэорыі дыферэнцыяльных ўраўненняў тэорыі ўстойлівасці, гісторыі матэматыкі і механікі. Вырашыў праблему Пуанкаре, праблему Рыма для n=2 і m=3, знайшоў спосаб пабудовы функцыянальна-інварыянтных рашэнняў хвалевага і іншых ураўненняў ў прыватных вытворных, пабудаваў тэорыю прыводных сістэм і тэорыю рухомых асаблівых кропак сістэмы двух дыферэнцыяльных ураўненняў. У алгарытмічнай форме даў рашэнне змешаных задач для некаторых ураўненняў другога парадку і прыватных вытворных.

Аўтар больш за 80 навуковых прац, у т.л. 4 манаграфій, дакументальнай аповесці "Пра тых, хто выстаяў" (1961; 2 выд., 1989).

Дзяржаўная прэмія СССР 1951 г. за работы па тэорыі ўстойлівасці.

Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1969), Кастрычніцкай рэвалюцыі (1977), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1967), Айчыннай вайны II ступені (1944), "Знак Пашаны" (1950), медалямі.

Асноўныя працы:

1. Неявные функции. Л.: Изд-во Ленингр. ун-та, 1956.
2. Линейные системы обыкновенных дифференциальных уравнений с периодическими и квазипериодическими коэффициентами. Мн.: Изд-во Акад. наук БССР, 1963.
3. Книга для чтения по общему курсу дифференциальных уравнений. 3 изд. Мн.: Наука и техника, 1979.
4. Проблема Римана. Мн.: Наука и техника, 1982.