Давід Моўшавіч Голуб (23.08.1901, г. Чэрвень Мінскай вобл. - 12.10.2001), вучоны ў галіне нармальнай анатоміі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1960; чл.-кар. з 1940), доктар медыцынскіх навук (1936), прафесар (1935). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1971).

Асноўныя навуковыя даследаванні прысвечаны анатоміі і эмбрыялогіі нервовай і сасудзістай сістэм чалавека і жывёл. Стварыў новы навуковы напрамак у вывучэнні нервовай сістэмы. Выявіў асноўныя заканамернасці развіцця перыферычнай нервовай сістэмы, распрацаваў тэорыю вакольнай шматсегментарнай і контрлатэральнай інервацыі ўнутраных органаў, даследаваў кампенсаторныя прыстасаванні ў вегетатыўнай нервовай сістэме, распрацаваў прынцыпы адукацыі новых нервовых і сасудзістых шляхоў, якія знайшлі прымяненне ў клінічнай практыцы.

Аўтар больш за 300 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій.

Дзяржаўная прэмія СССР 1973 г. за даследаванні развіцця і будынкі вегетатыўнай нервовай сістэмы і стварэнне новых нервовых шляхоў унутраных органаў.

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1944), медалём Францыска Скарыны (1996), іншымі медалямі.

Асноўныя працы:

1. Развитие надпочечных желез и их иннервации у человека и некоторых животных. Мн.: Изд-во АН БССР, 1936.
2. Строение периферической нервной системы в эмбриогенезе человека: Атлас. Мн.: Изд-во АН БССР, 1962.
3. Развитие черепных нервов: Атлас. Мн.: Наука и техника, 1977 (в соавт.).
4. Ганглиопексия и реиннервация органов. Мн.: Наука и техника, 1986 (совм. с Р.В. Даниленко, Н.М. Ковалевой).
5. Восстановление целостности передней брюшной стенки и иннервации внутренних органов. Мн.: Наука и техника, 1994 (в соавт.).