Памяці вучонага :: ІЛЬЮШЫН Іван Макаравіч

Іван Макаравіч Ільюшын (01.07.1903, в. Пракшенічы, Магілёўскага р-на – 05.10.1997), філосаф. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1950). Кандыдат філасофскіх навук (1946).

— Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт (1930).
— З 1932 г. старшы навуковы супрацоўнік, вучоны сакратар Інстытута філасофіі АН БССР і адначасова выкладчык у ВНУ Мінска.
— З 1937 г. загадчык кафедры Беларускага інстытута фізічнай культуры і загадчык кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
— У 1941 – 1943 гг. дацэнт, загадчык кафедры Ташкенцкага фінансава-эканамічнага інстытута, загадчык аддзела Бухарского абкама Кампартыі Узбекістана.
— З 1943 г. намеснік загадчыка аддзела ЦК КПБ, з 1944 г. намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР, галоўны рэдактар часопіса "Бальшавік Беларусі".
— З 1947 г. дырэктар Інстытута філасофіі і права, галоўны вучоны сакратар Прэзідыума АН БССР.
— У 1951 – 1961 гг. Міністр асветы БССР.
— У 1962 – 1975 гг.загадчык кафедры Мінскага радыётэхнічнага інстытута.
— Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1947 – 1963 гг.

Работы па пытаннях ідэйнай спадчыны класікаў марксізму-ленінізму па тэорыі пазнання і нацыянальнаму пытанню, практыкі ажыццяўлення нацыянальнай палітыкі ў СССР, развіцця народнай адукацыі ў БССР, дыялектыкі нацыянальнага і інтэрнацыянальнага ў вырашэнні нацыянальнага пытання.

Аўтар каля 50 навуковых прац, у т.л. 2 манаграфій.

Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1960), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1948), Айчыннай вайны I ступені (1944), "Знак Пашаны" (1951), медалямі.

Асноўныя працы:

Аб пралетарскiм iнтэрнацыяналiзме ў нацыянальна-каланiяльным пытаннi. Мн., 1935 (совм. с С.Я. Вольфсоном).
Народное образование в Белорусской ССР. Мн.: Учпедгиз БССР, 1961 (совм. с С.А. Умрейко).