Іван Ягоравіч Марчанка (02.06.1923, в. Людкоў, Слаўгарадскага р-на, Магілёўскай вобл. – 19.04.1997), гісторык. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1980), доктар гістарычных навук (1969), прафесар (1970). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Асноўныя працы па гісторыі рабочага класа, калгаснага сялянства і культурнага будаўніцтва. Даследаваў праблемы аднаўлення і развіцця прамысловасці і сельскай гаспадаркі, вытворчай і грамадска-палітычнай дзейнасці працаўнікоў, іх культурна-тэхнічны рост. Вывучаў сувязі Беларусі з іншымі рэспублікамі СССР, іх супрацоўніцтва і ўзаемадапамога. Адзін з аўтараў "Гісторыі Беларускай ССР" у 5 тамах (1973–1975), "Гісторыі Мінска" (1967), " Гісторыі Беларускай ССР" (1977), кніг "Полацк. Гістарычны нарыс" (1987), "Нарысы гісторыі Беларусі" (ч. 2, 1995) і іншых калектыўных прац.

Аўтар больш за 150 навуковых прац, у тым ліку 10 манаграфій.

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі (1942, 1945), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976), Айчыннай вайны I ступені (1985), медалём "За адвагу" (1944), іншымі медалямі.

Асноўныя працы:

1. Аграрные преобразования в Белоруссии в 1917-1918 гг. Мн., 1959.
2. Белорусская ССР (на английском и французском языках). М., 1962 (совм. с И.С. Кравченко).
3. Трудовой подвиг рабочего класса Белорусской ССР (1943-1950 гг.). Мн., 1977.
4. Сотрудничество белорусского и литовского народов в период развитого социализма (на русском и литовском языках). Мн.; Вильнюс, 1982 (совм. с Г.С. Мельянковым, К.Ю. Струмскисом).
5. Белорусская ССР: курсом перестройки. Мн., 1989 (совм. с В.И. Новицким).