Памяці вучонага :: НАГОРСКІ Ігар Станіслававіч

Ігар Станіслававіч Нагорскі (18.02.1931, г. Бабруйск – 13.05.2006), вучоны ў галіне механізацыі і аўтаматызацыі сельскай гаспадаркі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2003), акадэмік Расійскай акадэміі сельскагаспадарчых навук (1991), Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992-2002), доктар тэхнічных навук (1978), прафесар (1980).

— Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1953).
— З 1956 г. старшы інжынер, малодшы, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута торфу АН БССР.
— З 1961 г. старшы навуковы супрацоўнік, у 1964 – 1980 гг. загадчык лабараторыі і аддзела, у 1980 – 1983 гг. намеснік дырэктара па навуковай рабоце, у 1983 – 1998 гг. дырэктар Цэнтральнага навукова-даследчага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі Нечерноземной зоны СССР (з 1994 г. БелНДІ механізацыі сельскай гаспадаркі), у 1998 – 1999 гг. галоўны навуковы супрацоўнік, з 1999 г. саветнік пры дырэкцыі Інстытута механізацыі сельскай гаспадаркі НАН Беларусі.
— адначасова ў 1984 – 1998 гг. генеральны дырэктар навукова-вытворчага аб'яднання "Белсельхозмеханізацыя".
— У 1992 – 1998 гг. акадэмік-сакратар Аддзялення механізацыі і энергетыкі Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь.

Навуковыя даследаванні прысвечаны пытанням тэхналогіі і сродкаў механізацыі сельскай гаспадаркі. Прапанаваў эксперыментальна-тэарэтычны аналіз эфектыўнасці функцыянавання і аптымізацыю метадамі матэматычнага мадэлявання параметраў сельскагаспадарчых машын на стадыі іх праектавання. Распрацаваў палажэнні па даследаванні мабільных сельскагаспадарчых агрэгатаў ва ўмовах нестацыянарных выпадковых уздзеянняў. Унёс уклад у абгрунтаванне ацэначных паказчыкаў і шляхоў фарміравання рацыянальнай сістэмы сельскагаспадарчых машын. Пад яго кіраўніцтвам створаны эфектыўныя сельскагаспадарчыя машыны новага пакалення, якія забяспечваюць высокую ступень рэсурсазберажэння пры вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі за кошт адаптацыі іх рабочых органаў да глебы, раслін і апрацоўваных сельскагаспадарчых матэрыялаў, а таксама дзякуючы высокаму ўзроўню ўніфікацыі.

Аўтар больш за 420 навуковых прац, у тым ліку 18 кніжных выданняў, больш за 60 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы і патэнтаў.

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1979), медалямі.

Асноўныя працы:

Оптимизация сложных систем механизированного сельскохозяйственного производства. Мн., 1976.
Моделирование сельскохозяйственных агрегатов и их систем управления. Л., 1979 (в соавт.).
Механизация процессов химизации и экология. Мн.,1993 (в соавт.).