Астапеня Аляксандр Паўлавіч (29.01.1939, Мінск – 25.02.2012), вучоны ў галіне гідрабіялогіі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996), доктар біялагічных навук (1989), прафесар (2005).

Асноўныя працы ў галіне гідрабіялогіі. Абгрунтаваў палажэнне аб тым, што сестон з'яўляецца структурным адзіным і функцыянальным блокам водных экасістэм, адыгрывае ключавую ролю ў найважнейшых механізмах біятычнага кругазвароту, якія вызначаюць прадуктыўнасць вадаёмаў і фарміраванне якасці вод. Даследаваў ролю дэтрыта ў функцыянаванні водных экасістэм. З яго ўдзелам распрацавана і рэалізавана сістэма экалагічнага маніторынгу азёр Нарачанскай групы. Даў колькасную ацэнку працэсаў біятычнага кругазвароту, якія абумаўляюць дэзактывацыю вод і аднаўленне прыродных асаблівасцяў забруджаных радыенуклідамі вадаёмаў.

Аўтар больш за 200 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій.

Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны (2001).

Асноўныя працы:

1. Биологические процессы и самоочищение на загрязненном участке реки. Мн., 1972 (в соавт.).
2. Детрит и его роль в водных экосистемах // Общие основы изучения водных экосистем. Л., 1979.
3. Экологическая система Нарочанских озер. Мн., 1985 (в соавт.).
4. A mass-balance model for phosphorus in lakes accounting for biouptake and retention in biota (в соавт.) // Freshwater Biology. 2003. Vol. 48.