Якаў Валянцінавіч Радына (01.12.1946 – 09.12.2016), в. Брылькі, Валожынскага р-на, Мінскай вобл., матэматык. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2004), доктар фізіка-матэматычных навук (1987), прафесар (1988).
Навуковыя працы па функцыянальнаму аналізу і яго прыкладанняў: тэорыі аператараў, дыферэнцыяльна-операторным ураўнаннях, спектральнай тэорыі, тэорыі абагульненых функцый, неархімедаву аналізу, матэматычнай фізіцы. Распрацаваў якасную тэорыю лінейных дыферэнцыяльных ураўнанняў з рэгулятарнымі аператарамі ў лакальна-выпуклых прасторах. Увёў паняцце вектара экспанентна тыпу і на яго аснове пабудаваў функцыянальнае падлік, якое ўжываецца пры даследаванні дыферэнцыяльных і дыферэнцыяльна-аператарных ураўнанняў. Пабудаваў (сумесн. з А.Б. Антаневічам) тэорыю нелінейных абагульненых функцый (мнемафункцый). Распрацаваў тэорыю абагульненых функцый і мнемафункцый на групе адэляў з ужываннем у матэматычнай і квантавай фізіцы. Даследаваў розныя межавыя задачы для раўнанняў з прыватнымі вытворнымі. З'яўляўся навуковым рэдактарам першага ў Беларусі "Руска-беларускага матэматычнага слоўніка" (1993), суаўтарам і навуковы кансультант першай у Беларусі "Матэматычнай энцыклапедыі" (2001).
Аўтар каля 150 навуковых прац, у т.л. 10 манаграфій, падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў.
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь 1996 г. за цыкл работ "Аператарныя метады ў дыферэнцыяльных ураўненнях". Прэмія ЛКСМБ 1978 г. за цыкл работ "Лінейныя дыферэнцыяльныя ўраўненні ў лакальна-выпуклых прасторах".