Аляксандр Васільевіч Сцепаненка (05.10.1938, г. Орша, Віцебскай вобл. – 15.02.2005), вучоны ў галіне металаапрацоўкі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1986; чл.-кар. з 1980), доктар тэхнічных навук (1974), прафесар (1977). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1988).

Працы па новым спосабам апрацоўкі матэрыялаў. Распрацаваў асноўныя тэарэтычныя палажэнні, спосабы і абсталяванне для пракаткі, валачэння і гідрапрэсавання металаў з прымяненнем ультрагукавых ваганняў, бесперапыннага фармавання металічных парашкоў і гранул, спосабы апрацоўкі металаў ціскам з выкарыстаннем актыўных сіл трэння і вібрацыйнага нагружэння, атрымання вырабаў пераменнага сячэння, высакахуткаснага валачэння профіляў і іншых метала- і рэсурсазберагальных працэсаў апрацоўкі металаў.

Аўтар звыш 600 навуковых прац, у т.л. 10 манаграфій, 400 вынаходстваў.

Дзяржаўная прэмія БССР 1984 г. за распрацоўку навуковых асноў выкарыстання магутнага ультрагуку ў тэхналагічных працэсах апрацоўкі матэрыялаў.

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1981), медалём.

Асноўныя працы:

1. Прокатка и волочение с ультразвуком. Мн.: Наука и техника, 1970 (совм. с В.П. Северденко, В.В. Клубовичем).
2. Обработка металлов давлением с ультразвуком. Мн.: Наука и техника, 1973 (с ними же).
3. Ультразвук и пластичность. Мн.: Наука и техника, 1976 (с ними же).
4. Непрерывное формование металлических порошков и гранул. Мн.: Наука и техника, 1980 (совм. с Л.А. Исаевичем).
5. Ультразвуковая обработка материалов. Мн.: Наука и техника, 1981 (совм. с В.В. Клубовичем).
6. Прокатка полос переменного профиля. Гомель: ИММС, 2001 (в соавт.).