Мікалай Васільевіч Турбін (03.12.1912, с. Тума, Разанскай вобл., Расія – 22.07.1998), селекцыянер-генетык. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1953), акадэмік УАСГНІЛ (1967), доктар біялагічных навук (1943 г.), прафесар (1948). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1972).

Распрацаваў канцэпцыю гетэрозісу, заснаваную на тэорыі генетычнага балансу, даследаваў праблемы выкарыстання гетэрозісу ў селекцыі поліплоідных гібрыдаў цукровых буракоў. Пры вывучэнні генетыкі у раслін усталяваў, што яна звязана з дэфектам ў структуры і функцыі мітахондрый у стэрыльных ліній. Атрымаў практычна важныя вынікі па генетыцы і селекцыі трыцікале. Эксперыментальна даказаў магчымасць аўтаміксіса пры міжвідавых скрыжаваннях пшаніцы. Даследаваў біяхімічную генетыку алкалоіднасці ў лубіне. Апублікаваў шэраг прац па тэорыі відаўтварэння, філасофскім пытаннях генетыкі, прымяненню прынцыпаў кібернетыкі ў генетычных даследаваннях.

Аўтар больш за 350 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій.

Дзяржаўная прэмія БССР 1984 г. за цыкл работ "Генетыка гетэрозісу і шляхі яго выкарыстання ў селекцыі раслін".

Узнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1971), "Знак Пашаны" (1966), медалямі.

Асноўныя працы:

1. Генетические основы цитоплазматической стерильности у растений. Мн., 1975 (совм. с А.Н. Палиловой).
2. Периодический отбор в селекции растений. Мн., 1976 (совм. с Л.В. Хотылевой, Л.Н. Каминской).