Аляксандр Сцяпанавіч Вечар (25.03.1905, в. Машчыцы, Слуцкага р-на, Мінскай вобл. – 04.05.1985), біяхімік, паэт. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1966; чл.-кар. з 1959), доктар біялагічных навук (1951), прафесар (1951). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1975).

Даследаванні прысвечаны прыродзе пратаплазменных структур расліннай клеткі, вывучэнню прыроды бялкоў. Вывучаў змены прыродных уласцівасцяў клубняў пад уздзеяннем святла. Усталяваў адсутнасць фотасінтэтычнай актыўнасці ў іх хларапластах. Выявіў наяўнасць у пластыды бульбы дэзаксірыбануклеінавай кіслаты, якая сведчыць аб наяўнасці ў іх самастойнага шляху біясінтэзу бялку. Даказаў эфектыўнасць атрымання бялковых канцэнтратаў на адходах бульбы, распрацаваў тэхналогію вытворчасці вітаміну В2 на аснове мікрабіялагічнага сінтэзу. Удзельнічаў у стварэнні першага ў СССР доследна-прамысловага завода па атрыманні каратыну з морквы. Распрацаваў і ўкараніў у вытворчасць метады асвятлення вінаў бентанітамі, абгрунтаваў выкарыстанне аскарбінавай кіслаты ў тэхналогіі шампанскіх вінаў.

Аўтар больш за 420 навуковых прац, у т.л. 6 манаграфій і 10 вынаходстваў.

Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў (1981), медалямі.

Асноўныя працы:

1. Прамысловая сушка бульбы. Мн.: Белдзяржвыд, 1932 (в соавт.).
2. Пластиды растений, их свойства, состав и строение. Мн.: Изд-во АН БССР, 1961.
3. Зварот да слова: Вершы. Мн.: Мастацкая літаратура, 1977.
4. Фізіялогія і біяхімія бульбы. Мн.: Навука и тэхніка, 1984 (совм. с М.Н.Гончариком).
5. Основы физической биохимии растений. Мн.: Наука и техника, 1984.