Памяці вучонага :: ВІНАКУРАЎ Фёдар Пятровіч

Фёдар Пятровіч Вінакураў (17.02.1900, в. Расказань, Саратаўскай вобл., Расія – 15.06.1990), вучоны ў галіне гідратэхнікі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1960; чл.-кар. з 1950), прафесар (1943). Акадэмік Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР (1957-64). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1954).

— Скончыў Ленінградскі інстытут інжынераў шляхоў зносін (1925).
— У 1934 – 1940 гг. начальнік і галоўны інжынер Упраўлення праектавання і будаўніцтва Манычскага воднага шляху, у 1941 г. дырэктар Інстытута ірыгацыі (Ташкент), у 1942 – 1944 гг. 1-й намеснік наркама воднай гаспадаркі Узбекскай ССР.
— У 1948 – 1961 гг.загадчык кафедры Беларускага політэхнічнага інстытута.
— У 1954 – 1956 гг.міністр меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР.
— З 1956 г. галоўны вучоны сакратар Прэзідыума АН БССР, у 1969 – 1970 гг. акадэмік-сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук АН БССР.
— У 1955 – 1959 гг. дэпутат Вярхоўнага Савета БССР.

Распрацоўваў пытанні праектавання і будаўніцтва комплексаў гідратэхнічных збудаванняў, механікі тарфяных грунтоў. Аўтар праектаў і кіраўнік каля 20 будаўнічых комплексаў, якія маюць важнае народнагаспадарчае значэнне.

Аўтар больш за 50 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені (1945), "Знак Пашаны" (1944), медалямі.

Асноўныя працы:

Строительные свойства торфяных грунтов. Мн.: Изд-во Акад. наук БССР, 1962 (совм. с А.Е.Тетеркиным, М.А.Питермоном).