Памяці вучонага :: ЗАЛУЦКІ Іосіф Віктаравіч

Іосіф Віктаравіч Залуцкі (н. в. Мумішкі, Пастаўскага р-на, Віцебскай вобл. 05.09.1950 – 13.06.2018), анколаг. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2004). Доктар медыцынскіх навук (1994), прафесар (2000).

— Скончыў Маладзечанскае медыцынскае вучылішча( 1969), Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1978).
— У 1978 – 1982 гг. працаваў клінічным ардынатарам, урачом-радыёлагам радыялагічнага аддзялення НДІ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі Міністэрства аховы здароўя БССР.
— У 1985 – 1990 гг. малодшы навуковы супрацоўнік, з 1990 г. старшы навуковы супрацоўнік, кіраўнік аддзялення рэабілітацыі, у 1991 – 1994 гг. вядучы навуковы супрацоўнікам аддзялення рэабілітацыі і брахітэрапіі, у 1994 – 2000 гг.загадчыкам аддзялення агульнай анкалогіі і пластычнай хірургіі НДІ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі.
— У 2000 – 2009 гг. дырэктар ДУ "Навукова-даследчы інстытут анкалогіі і медыцынскай радыялогіі ім. М.М. Аляксандрава".
— З 2001 г. галоўны пазаштатны анколаг Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь.
— З 2010 г. намеснік акадэміка-сакратара Аддзялення медыцынскіх навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, дырэктар Інстытута фізіялогіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Навуковыя даследаванні накіраваны на распрацоўку і ўкараненне ў клінічную практыку метадаў дыягностыкі, лячэння і рэабілітацыі пацыентаў з анкалагічнымі захворваннямі. Вывучае магчымасці рэканструктыўных і аднаўленчых аперацый як вядучага звяна медыцынскай рэабілітацыі пацыентаў з анкалагічнымі захворваннямі. Ажыццявіў на практыцы ідэю выканання органасберагаючых радыкальных аперацый у пацыентаў з пухлінамі апорна-рухальнага апарата, мяккіх тканін, галавы і шыі. У выніку праведзеных ім даследаванняў стала магчымым вяртаць да сацыяльнай і працоўнай дзейнасці пацыентаў з другаснымі лімфедэмамі верхніх канечнасцяў пасля камбінаванага і комплекснага лячэння рака малочнай залозы, фарынгастомамі пры пухлінах гартані, вырабляць закрыццё дэфектаў пры шырокіх прамянёвых язвах. У апошнія гады праводзіць даследаванні ў галіне эпідэміялогіі, прафілактыкі і ранняга выяўлення пухлін.

Аўтар больш за 300 навуковых і навукова-метадычных работ, у тым ліку 7 манаграфій, 17 патэнтаў.

Асноўныя працы:

Меланома кожи. Мн.: Беларусь, 2000 (совм. с С.З.Фрадкиным).
Вторичная лимфедема верхней конечности у онкологических больных. Мн., 2004 (в соавт.).
Эпидемиология злокачественных новообразований в Беларуси. Мн., 2006 (в соавт.).
Онкология. Мн.: Вышэйшая школа, 2007.
Выживаемость онкологических больных в Республике Беларусь в 1991-2005 гг. Мн., 2008 (совм. с Антоненковой Н.Н., Прудывусом И.С.).